eshghozendegi

یکی از صفات ناشایست و خطر آفرین در زندگی مشترک، داشتن نگاه بدبینانه به شریک زندگی است. چنین نگاهی به عنوان آفتی بزرگ همانند موریانه بر ذهن شخص تاثیر می گذارد و رفته رفته او را از درون نابود می کند.

علائم بدبینی و بدگمانی

الف) نداشتن آرامش روح و روان

فرد بدبین در واقع به نوعی از ناهنچاری دچار شده که در تضاد پیوسته با آرامش روانی اوست. انسان بدبین با خیال بافیی ها و تصورات پوچ آن قدر افکار منفی در ذهن خویش پرورش می دهد تا بالاخره خود را تحت فشار روحی و روانی می بیند. چنین کسی در صدد رسیدن به باور به خائن بودن کسانی است که اصلا درباره ی او خیانتی انجام نداده اند.

در نتیجه چنین افرادی در نهان ذهن خود پیوسته با پدیده ای تلخ به ناخم اضطراب دست و پنچه نرم می کنند. امروزه درصد قابل توجهی از مراجعین به اتاق مشاوره را زنان مردانی تشکیل می دهند که به چنین صفت مخربی دچار شده اند و برخی از آنها با رشد روز افزون تخیلات منفی، در آستانه ی بیماری روانی قرار دارند.

ب) منزوی بودن (معاشرت گریزی)

یکی از علائم بدبینی، گریزان شدن از حضور در جامعه و جلسات دوستانه و فامیلی است. از آنجا که شخص بدگمان پیوسته در صدد پیدا کردن سرنخ های سوءظن به دیگران است، رفته رفته با این عملکرد منفی، بدبینی خود را به افراد بیشتری توسعه می دهد تا جایی که اکثریت افراد جنس مخالف یا صنف مورد اتهام خویش را داخل دایره ی بدگمانی خود می بیند. در چنین شرایطی شخص بدبین از همه بیزار و متنفر می شوود و احساس تمایل به حاضر شدن در جمع را از دست می دهد.

پ) بی اعتمادی

شخص مبتلا به بدگمانی، اعتماد خود را به اطرافیان از دست می دهد و پیوسته درصدد پیدا کردن روزنه ای برای تصدیق افکار منفی خود برمی آید. هنگامی که چنین حالت تلخی به فضای خانواده و روحیۀ ی همسر سرایت می کند، بازتاب های به مراتب بدتر و سنگین تری به بار می آورد؛ به عنوان نمونه از آنجا که همسر یک انسان بدبین، پیوسته خود را در معرض یک نگاه بی اعتماد و شکاک می بیند دچار پیامدها و آسیب های جدی می شود که با هم برخی از این آسیب ها را به اختصار مرور نکنیم.

دلسردی
کانون گرم اولیه ی زندگی مشترک پایه های مستحکمی دارد که در قید محبت زن و شوهر به یکدیگر است. در شرایطی که یکی از طرفین به دیگری اعتماد نداشته باشد در واقع یکی از اصلی ترین پایه های محبت فرو می پاشد و باعث دلسردی افراد به زندگی می شود. روشن است که وقتی هر یک از طرفین خود را در معرض بی اعتمادی و سوءظن دیگری ببیند توان خود را در ارائه ی محبت و برقراری ارتباط گرم با همسر از دست می دهد و رفته رفته نسبت به او بی تفاوت می شود.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-بدبینی و بدگمانی بین همسران

یکی از صفات ناشایست و خطر آفرین در زندگی مشترک، داشتن نگاه بدبینانه به شریک زندگی است. چنین نگاهی به عنوان آفتی بزرگ همانند موریانه بر ذهن شخص تاثیر می گذارد و رفته رفته او را از درون نابود می کند.

علائم بدبینی و بدگمانی

الف) نداشتن آرامش روح و روان

فرد بدبین در واقع به نوعی از ناهنچاری دچار شده که در تضاد پیوسته با آرامش روانی اوست. انسان بدبین با خیال بافیی ها و تصورات پوچ آن قدر افکار منفی در ذهن خویش پرورش می دهد تا بالاخره خود را تحت فشار روحی و روانی می بیند. چنین کسی در صدد رسیدن به باور به خائن بودن کسانی است که اصلا درباره ی او خیانتی انجام نداده اند.

در نتیجه چنین افرادی در نهان ذهن خود پیوسته با پدیده ای تلخ به ناخم اضطراب دست و پنچه نرم می کنند. امروزه درصد قابل توجهی از مراجعین به اتاق مشاوره را زنان مردانی تشکیل می دهند که به چنین صفت مخربی دچار شده اند و برخی از آنها با رشد روز افزون تخیلات منفی، در آستانه ی بیماری روانی قرار دارند.

ب) منزوی بودن (معاشرت گریزی)

یکی از علائم بدبینی، گریزان شدن از حضور در جامعه و جلسات دوستانه و فامیلی است. از آنجا که شخص بدگمان پیوسته در صدد پیدا کردن سرنخ های سوءظن به دیگران است، رفته رفته با این عملکرد منفی، بدبینی خود را به افراد بیشتری توسعه می دهد تا جایی که اکثریت افراد جنس مخالف یا صنف مورد اتهام خویش را داخل دایره ی بدگمانی خود می بیند. در چنین شرایطی شخص بدبین از همه بیزار و متنفر می شوود و احساس تمایل به حاضر شدن در جمع را از دست می دهد.

پ) بی اعتمادی

شخص مبتلا به بدگمانی، اعتماد خود را به اطرافیان از دست می دهد و پیوسته درصدد پیدا کردن روزنه ای برای تصدیق افکار منفی خود برمی آید. هنگامی که چنین حالت تلخی به فضای خانواده و روحیۀ ی همسر سرایت می کند، بازتاب های به مراتب بدتر و سنگین تری به بار می آورد؛ به عنوان نمونه از آنجا که همسر یک انسان بدبین، پیوسته خود را در معرض یک نگاه بی اعتماد و شکاک می بیند دچار پیامدها و آسیب های جدی می شود که با هم برخی از این آسیب ها را به اختصار مرور نکنیم.

دلسردی
کانون گرم اولیه ی زندگی مشترک پایه های مستحکمی دارد که در قید محبت زن و شوهر به یکدیگر است. در شرایطی که یکی از طرفین به دیگری اعتماد نداشته باشد در واقع یکی از اصلی ترین پایه های محبت فرو می پاشد و باعث دلسردی افراد به زندگی می شود. روشن است که وقتی هر یک از طرفین خود را در معرض بی اعتمادی و سوءظن دیگری ببیند توان خود را در ارائه ی محبت و برقراری ارتباط گرم با همسر از دست می دهد و رفته رفته نسبت به او بی تفاوت می شود.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-بدبینی و بدگمانی بین همسران