eshghozendegi

راهنمای والدین کودک 9 ساله تا 11 ساله تهیه شده است. روانشناسی کودکان 9 تا 12 سال به مسائلی همچون: روانشناسی دختر 9 ساله، روانشناسی کودک هشت ساله، برنامه ریزی برای کودک 9 ساله، ویژگی های کودکان 7 تا 12 سال، پرخاشگری در کودکان 9 ساله، رشد کودک نه ساله و غیره می پردازد.

نقاط عطف رشد کودک 9 ساله تا 11 ساله
استقلال فزاینده فرزند شما از خانواده و علاقه به دوستان ممکن است در حال حاضر آشکار باشد. دوستی های سالم برای رشد فرزند شما بسیار مهم است، اما فشار همسالان می تواند در این دوران قوی شود.

کودکانی که نسبت به خود احساس خوبی دارند، می توانند در برابر فشار منفی همسالان مقاومت کنند و انتخاب های بهتری برای خود داشته باشند. این زمان مهمی است که کودکان در کنار رشد استقلال خود، احساس مسئولیت کنند. همچنین، تغییرات فیزیکی بلوغ ممکن است تا به حال خود را نشان دهد، به خصوص برای دختران. یکی دیگر از تغییرات بزرگی که کودکان در این دوران باید برای آن آماده شوند، شروع دوره راهنمایی یا دبیرستان است.

در اینجا اطلاعاتی در مورد چگونگی رشد کودکان در دوران نونهالی وجود دارد:

تغییرات عاطفی و اجتماعی سن 9 تا 11 سال
کودکان در این گروه سنی ممکن است:

شروع به ایجاد دوستی های قوی تر، پیچیده تر و روابط همسالان کنید. از نظر عاطفی داشتن دوستان، به خصوص همجنس، اهمیت بیشتری پیدا می کند.
فشار همسالان بیشتری را تجربه کنید.
با نزدیک شدن به بلوغ، از بدن خود بیشتر آگاه می شود. تصویر بدن و مشکلات خوردن گاهی از همین سن شروع می شود.

رشد کودکان 9 تا 11 ساله
تفکر و یادگیری در 9 تا 11 سالگی
کودکان در این گروه سنی ممکن است:

با چالش های تحصیلی بیشتری در مدرسه روبرو شوید.
از خانواده مستقل تر شوید.
شروع می کند تا دیدگاه های واضحتری نسبت به دیگران داشته باشد.
دامنه توجه او افزایش می یابد.

راهنمای والدین کودک 9 ساله تا 11 ساله
نکات مثبت برای راهنمای والدین کودک 9 تا 11 ساله
موارد زیر به عنوان یک والدین می توانید برای کمک به فرزندتان در این مدت انجام دهید:

با فرزندتان وقت بگذرانید. با او در مورد دوستانش، دستاوردهایش و چالش هایی که با او روبرو خواهد شد صحبت کنید.
با مدرسه فرزندتان درگیر باشید. رفتن به رویدادهای مدرسه؛ با معلمان فرزندتان ملاقات کنید
فرزندتان را تشویق کنید که به مدرسه و گروه های اجتماعی بپیوندد، مانند یک تیم ورزشی، یا داوطلب یک موسسه خیریه شود.
به کودک خود کمک کنید تا حس درست و نادرست خود را تقویت کند. با او در مورد کارهای خطرناکی صحبت کنید که دوستان ممکن است او را تحت فشار قرار دهند، مانند سیگار کشیدن یا جرات انجام کارهای فیزیکی خطرناک.
به کودک خود کمک کنید احساس مسئولیت کند. فرزندتان را در کارهای خانه مانند نظافت و آشپزی مشارکت دهید. با فرزندتان در مورد پس انداز و خرج عاقلانه پول صحبت کنید.

با خانواده دوستان فرزندتان آشنا شوید.
با فرزندتان در مورد احترام گذاشتن به دیگران صحبت کنید. او را تشویق کنید تا به افراد نیازمند کمک کند. با او در مورد اینکه وقتی دیگران مهربان نیستند یا بی احترامی می کنند چه کاری باید انجام دهید صحبت کنید.
به فرزندتان کمک کنید تا اهداف خود را تعیین کند. او را تشویق کنید تا در مورد مهارت ها و توانایی هایی که دوست دارد داشته باشد و در مورد چگونگی توسعه آنها فکر کند.
قوانین واضحی وضع کنید و به آنها پایبند باشید. با فرزندتان در مورد آنچه از او (رفتار) انتظار دارید صحبت کنید، وقتی هیچ بزرگسالی در آن حضور ندارد. اگر دلایلی برای قوانین ارائه کنید، به او کمک می کند که بداند در بیشتر موقعیت ها چه کاری انجام دهد.
به جای تنبیه، از نظم و انضباط برای راهنمایی و محافظت از فرزندتان استفاده کنید تا او نسبت به خودش احساس بدی داشته باشد.
هنگام استفاده از تمجید، به فرزندتان کمک کنید به دستاوردهای خود فکر کند. گفتن «تو باید به خودت افتخار کنی» به جای «من به تو افتخار می‌کنم» می‌تواند فرزندتان را تشویق کند تا زمانی که کسی برای تحسین او نیست، انتخاب‌های خوبی انجام دهد.
با کودک خود در مورد تغییرات طبیعی، جسمی و عاطفی بلوغ صحبت کنید.
فرزندتان را به خواندن هر روز تشویق کنید. در مورد تکالیفش با او صحبت کنید.
با فرزندتان مهربان و صادق باشید و کارها را با هم به عنوان خانواده انجام دهید.

منبع:کانون مشاوران ایران-راهنمای والدین کودک 9 ساله تا 11 ساله

«بازی کار کودکان است» ماریا مونتسوری

بازی برای رشد سلامت کودکان و نوجوانان ضروری می باشد. تحقیقات نشان داده است که 75 درصد از رشد مغزی پس از تولد رخ می دهد. فعالیت هایی که کودکان درگیر آنها می شوند باعث تحریک و تاثیر بر روی الگوهای ارتباطی سلول های عصبی مغز آنها می شود. این روند در رشد حرکتی ظریف و درشت، زبانی، اجتماعی شدن، خود آگاهی، بهزیستی هیجانی، خلاقیت، حل مسئله و یادگیری مهارت ها تاثیر می گذارد.

بیشترین نقشی که بازی می تواند در کودکان داشته باشد این است که کودکان را برای تصمیم گیری و تمرین فعالیت هایی که باعث تسلط آنها می شود فعال نگه می دارد. آنها باید تجربه ای از طیف گسترده فعالیت ها (هنر، موسیقی، زبان، علم، ریاضیات، روابط اجتماعی) را داشته باشند زیرا هر یک از آنها برای رشد مغز یکپارچه و پیچیده کودکان مهم هستند. بازی می تواند بین توانایی حسی- حرکتی، شناختی، اجتماعی- عاطفی ارتباط برقرار کرده و محیطی ایده آل برای رشد مغز فراهم سازد.

ارتباط بازی و رشد کودکان

بر طبق نظریه ی مونتسوری ابعاد ضروری بازی عبارتند از:
داوطلبانه، لذت بخش، هدفمند و خود به خود باشد
توسعه ی خلاقیت کودکان در مهارت حل مشکلات، مهارت های اجتماعی، مهارت های زبانی و مهارت های جسمی.
کمک به رشد خلاقیت و ایده های نو در کودکان
کمک به کودک برای انطباق با جامعه
کمک به کودک برای کنار آمدن با مشکلات عاطفی

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-ارتباط بازی و رشد کودکان